Leven op een eiland is aangenaam. Helemaal wanneer het een tropisch eiland is. Al meer dan 30 jaar woon ik op Curaçao. Toch brengt het leven ook hier de nodige uitdagingen met zich mee. Vanuit mijn “makamba” perspectief schrijf ik graag over dingen die mij opvallen; dingen waar je niet 1, 2 , 3 aan denkt als het over Curaçao gaat. Een persoonlijk inkijkje voor iedereen die van plan is Curaçao te bezoeken en geïnteresseerd is in meer dan zon zee en strand. Gewoon omdat er zoveel meer is.
Mijn blog hieronder gaat over bursalen die in Nederland gaan studeren.
Tranendal
Het eerste woord dat in mij opkomt om de afgelopen week te beschrijven.
Toeval of niet, maar dit blijkt ook de naam van een gehucht in Groningen te zijn; de provincie waar wij onze dochter 11 augustus hebben achtergelaten, toen wij de Atlantische Oceaan overstaken, terug naar Curaçao.
Afscheid
We wisten dat het moment zou komen. Iedere ouder hier weet dat. Sommigen kiezen ervoor om mee te verhuizen nadat hun kroost de middelbare school afsluit. Dit is echter lang niet voor iedereen mogelijk.
Bursalenvlucht
En dus hebben we ieder jaar te maken met een collectief tranendal op Hato, het vliegveld van Curaçao. Bursalen nemen dan afscheid van hun dierbaren om met een speciale vlucht richting Nederland te gaan voor hun studie. Het is een hartverscheurend tafereel.
Ook is er een groep die apart reist i.v.m. ouders en familie die meegaan om hun zoon of dochter op weg te helpen. De tranen vloeien er niet minder om.
Vrijheid
Natuurlijk is er ook die andere kant. Eilandskinderen krijgen de kans om hun horizon te verbreden. Stapje voor stapje de vrijheid proeven en de weide wereld in. Eigen beslissingen en verantwoordelijkheid nemen. Dat begint al in de laatste maanden op Curaçao wanneer de 18-jarigen hun rijbewijs hebben gehaald. Lees hierover mijn blog 'Met de vlam in de pijp'
Uiteindelijk hopen we dat een groot deel van de studenten terugkomt met een diploma op zak om het eiland vooruit te helpen.
En wij....?
Wanneer de tranen opgedroogd zijn, proberen wij vanaf een afstand zoveel mogelijk mee te genieten. Tenslotte is dat ook helemaal geen straf vanaf Curaçao, want leven op een eiland blijft aangenaam.
